برنامه عصر روز گذشته ورزشگاه آزادی تهران عملاً به کلکسیون فحاشی و اهانت به دکتر احمدی‌نژاد تبدیل شد. به گزارش رجانیوز، در این مراسم، حمید فرخ نژاد بازیگر با بیان اینکه نباید اشتباه ‏4‏ سال گذشته را تکرار کرد، هار داشت‏:‏ ما طی ‏4‏ سال گذشته به کتک خوردن عادت کرده بودیم‏. وی در ادامه با اشاره به داستان خاله سوسکه گفت که خاله سوسکه به کتک خوردن عادت کرده بود و بحث او بر سر چگونگی کتک خوردن بود‏.‏ ما نیز طی ‏4‏ سال گذشته خاله سوسکه شده بودیم و به کتک خوردن عادت کرده بودیم‏.
یک کارگردان سینما و تئاتر نیز با بیان اینکه طی ‏4‏ سال گذشته احساس حقارت می کردم، گفت‏:‏ طی ‏4‏ سال گذشته یک آدم کوچولو من را کوچولو کرد‏. کامبوزیا پرتویی سخنان خود را با سلام به دوم خرداد ماه و همچنین بیست و دوم خردادماه آغاز کرد و گفت ‏:‏ من برای چهار سال احساس حقارت می کردم اما امروز احساس بزرگی می کنم‏.
پرتویی ادامه داد‏:‏ من با هر سفر رییس جمهور به استان ها و روستاها احساس حقارت می کردم‏.‏ با هر تریبونی که در دستان احمدی نژاد قرار می گرفت، احساس حقارت می کردم و وقتی فقر تمام ایران را فرا گرفت نیز همچنین‏.‏ این کارگردان ادامه داد‏:‏ چیزی که بیش از همه من را اذیت کرد دروغگویی بود و برای ‏4‏ سال یک آدم کوچولو من را کوچولو کرد‏.
وی در پایان سخنان خود گفت که منتظر پیروزی در روز بیست و دوم خردادماه است‏. کیومرث پوراحمد نیز در این مراسم گفت‏:‏ ما ‏4‏ سال پیش گول خوردیم و با انتخابات قهر کردیم به همین دلیل به این ذلت افتادیم‏.‏ امروز شرکت در انتخابات ریاست جمهوری آتی از نان شب واجب تر است‏.‏
وی با بیان اینکه ما ملت بزرگی بودیم، هستیم و خواهیم بود، اضافه کرد‏:‏ اگر یک بار به امارات سفر کنید، می بینید که چگونه به ایرانیان توهین می کنند، باید حیثیت قبلی خود را بازیابیم‏.‏
‏فائزه هاشمی نیز در سخنانی گفت‏:‏ ما در سال ‏76‏ و بعد از دولت سازندگی، خاتمی را به قدرت رساندیم تا ادامه راه دولت سازندگی باشد‏.‏ ‏وی ادامه داد‏:‏ متاسفانه اصلاح طلبان در سال ‏84‏ فرصت را با به اجماع نرسیدن از دست دادند و موجب پیروزی رقبا شدند‏.‏
‏‏هاشمی افزود‏:‏ در این چهار سال نکبت، خفت و خواری نصیب ملت ایران شد و ما نمی خواهیم این دوران تلخ را دوباره تکرار کنیم‏.‏ ‏‏وی اظهار داشت‏:‏ اگر این دولت دوباره پیروز شود بر وی مشتبه می شود که امام زمان (عج) است و خطاهای گذشته خود را دوباره تکرار خواهد کرد و با قدرت بیشتری ادامه خواهد داد‏.‏ ‏فائزه هاشمی زمانی که گفت‏:‏ بعضی ها می گویند میرحسین موسوی نسخه ای از احمدی نژاد است، همه هو کشیدند‏.

نویسنده کتاب مصاحبه با تاریخ در نوشته‌ای به برخی از تناقض‌های عملکرد دوره نخست‌وزیری میرحسین موسوی با گفتار و رفتار امروز وی پرداخت.

به گزارش سایتهای خبری، ربابه باستانی نوشته است: جمعه شب سخنان آقای مهندس میرحسین موسوی کاندیدای ریاست جمهوری را از شبکه یک تلویزیون دیدم. فعالیت های 8 ساله نخست وزیری آقای موسوی را به‌خاطر دارم که کارنامه نسبتاً موفقی ازتلاش و خدمت ایشان بود.

مروری بر شرایط حاکم بر کشور در آن دوره هشت ساله و درک همه جانبه از تنگناهای موجود در آن مدت به خوبی بیانگر صلاحیت برعهده گرفتن مسئولیت اجرایی به‌ویژه در سطح بالاترین مقام اجرایی است. وجود جنگ و فشارهای شدید اقتصادی، سیاسی و نظامی طی این سال‌ها که هرگونه برنامه ریزی و اجرا را با مخاطره و تردید روبرو می کرد، یکی از تنگناهایی بود که کابینه مهندس موسوی با آن دست وپنجه نرم می کرد. به‌طور مشخص می توان ازکاهش قیمت نفت طی سالهای 60 تا 65 نام برد که از34 دلار به کمتر از 10 دلار رسید. تنها همین یک مورد می تواند به روشنی عمق سختی و شکنندگی را در پذیرفتن مسئولیت دولتی که وارث اقتصادی تک محصولی از گذشته بود، بیان کند.

اما کاش انصاف هم می‌داشتیم. مگر در دولت نهم شاهد همین کاهش قیمت نفت نبودیم؟ مگر در دوره خود شما تورم نبود؟ میرحسین موسوی در تاریخ 25 اسنفد سال 67 در پاسخ به خبرنگار روزنامه کیهان که می پرسد "در چند ماه اخیر گرانی سرسام آور شده و استنباط مردم این است که مسأله کنترل نرخ ها به حال خود رها شد و هیچ کسی نیست که فکری برای این روند پرشتاب بنماید و جلوی آن را بگیرد"، فقط می‌گوید: طبیعی است باید مقداری گرانی را تحمل کنیم.

آقای مهندس موسوی شما جمعه شب از همین گرانی شکایت می کردید.

جناب موسوی شما درصحبت هایتان دراستان گیلان گفتید که زنان را به کابینه خود راه می دهید. این سخن شما خاطره‌ای از دوران نخست وزیری‌اتان را به یادم آورد. آن زمان به عنوان خدمتگزار وزارت بهداشت برای تخصیص پروفرمای واکسن به دفتر شما آمده بودم و برای بیان اولویت‌ها اجازه خواستم که جنابعالی را ملاقات کنم اما ناگهان با پاسخ مسئول دفتر شما شوکه شدم: "آقای موسوی خانمها را به حضور نمی پذیرد!"

جناب موسوی در همان تاریخ 25 اسفند 67 خبرنگار کیهان، سؤال عده زیادی از خوانندگان را مطرح می کند که "چگونه می توان با نخست وزیر تماس گرفت و مسائل را با وی مطرح کرد؟" این در حالی است که امروز مردم در سفرهای استانی شاهد هستند رئیس‌جمهور و نمایندگانش که برای آگاهی از نیازها و خواسته‌های آنان، شهر به شهر و روستا به روستا اعزام می شوند تا ببینند، بشنوند و بنویسند گفته های مردمی را که تاکنون نتوانستند، بگویند.

هیچکس مدعی نیست که دولت نهم خالی از نقص و عیب بوده است و همه امور به بهترین شکل ممکن انجام شده است. نه! سخن در اینجاست که دولت نهم توشه ای ازصداقت، عشق به مردم و خدمتگزاری را در کارنامه 4 ساله خود دارد که مردم استان سمنان در شصتمین سفر استانی چون مردم سایر استانهای کشور فریاد می زدند: "اسوه کار و تلاش بمان که ما ایستاده ایم."

وزیر جهاد کشاورزی امروز در شورای معاونین وزارت جهاد کشاورزی، ناگفته‌هایی ازبخش کشاورزی را در پاسخ به منتقدان دولت بیان کرد.
اسکندری خطاب به همه کسانی که دستاوردهای دولت در بخش کشاورزی را به باد انتقاد گرفته‌اند، گفت: اگر قصد بررسی عملکرد را دارید از اعداد و ارقام بگویید و استدلال‌های علمی و منطقی بیاورید چرا که با کلی‌گویی نمی‌شود شفاف‌سازی کرد. از منتقدین دعوت می‌کنم که با حضور خبرنگاران جلسه‌ای علمی برپا کنند و نقدها مطرح شود.
محمدرضا اسکندری در این نشست گفت: منتقدینی که دم از وفور واردات محصولات کشاورزی در دولت نهم می‌زنند، همان کسانی هستند که آزادسازی واردات را به بهانه الحاق به WTO در برنامه چهارم تصویب کردند. به گفته وی، بخش کشاورزی در دولت فعلی بیشترین رشد صادرات را داشته است.
وزیر جهادکشاورزی تصریح کرد: براساس قانون برنامه چهارم بخش کشاورزی باید در پایان سال 88 به صادرات2،2 میلیارد دلار می‌رسید در حالی که دولت از همان سال اول برنامه به این رقم رسید که این نشان دهنده تولید و بازاریابی مناسب است. وی تحقق اهداف صادراتی بخش کشاورزی در سال‌های 84، 85 و 86 را به ترتیب 165 درصد، 177 درصد و 196 درصد اعلام کرد و گفت: این در حالی است که در سال 87 نیز تنها در 6 ماهه اول توانستیم 73 درصد اهداف صادراتی را محقق کنیم و در پایان سال از مرز 3 میلیارد دلار بگذریم.
اسکندریواردات سیب و مرکبات در 4 ساله دولت نهم را 551 هزار تن اعلام کرد و گفت: این در حالی است که در این مدت بیش از یک میلیون و 171 هزار تن سیب و مرکبات از کشور صادر شده است.           ادامه مطلب...

وی گفت: این نشست که قرار بود پیرامون مسائل روز و مباحث انتخاباتی برگزار شود، به طرح یک پرسش جدی از موسوی درباره نهضت آزادی منجر شد که موسوی پس از شنیدن آن، بلافاصله از خبرنگاران و عکاسان خواست جلسه را ترک کنند و به آنان تأکید کرد حتی این بخش از سؤال پرسش کننده در گزارش‌های خبری حذف شود.
بعدازظهر یکشنبه، زهرا مصطفوی، فرزند امام خمینی (ره) و دبیر کل جمعیت زنان جمهوری اسلامی، در این نشست در سخنانی خطاب به موسوی، با اشاره به نشست‌های متعدد جمعیت زنان گفت: در جلسات متعدد به این نتیجه رسیدیم که به دلیل سکوت مطلق شما در این سال‌ها و اینکه چیز جدیدی از شما نشنیده‌ایم و همان خاطره همچنان برای ما باقی مانده است، برای همین، بنا را بر آن گذاشتیم که به اصول و ارزش‌های انقلاب پایبند هستید و مبنای شما، مبنای انقلاب اسلامی و همه وجود شما برگرفته از انقلاب است.
نکته‌ای که اما وی بر آن تأکید کرده، پرسشی بود که او از موسوی درباره اظهارات اخیرش نسبت به نهضت آزادی اینگونه پرسیده بود: "زمانی در سخنانتان درباره نهضت آزادی اعلام کردید که با آنها اختلاف نظر دارید و پس از آن فرمودید که با آنها روابط دوستانه دارید که این دوستی تا امروز ادامه پیدا کرده است و زمانی نیز گفتید که ما وقتی با افرادی اختلاف نظر داریم، قرار بر این نیست که آنها را کنار بگذاریم، حال پرسش من این است که چگونه می‌توانیم افرادی را که با آنها اختلاف نظر داریم، در مناصب اجرایی به کار گرفته و به آنها مسئولیت بسپاریم؟ "
بنا بر اظهارات خانم مصطفوی، در این لحظه بود که میرحسین موسوی از خبرنگاران و عکاسان خواست تا این جلسه را ترک کنند که در نتیجه، خبرنگاران تنها چند دقیقه در این نشست حضور داشتند و ادامه این جلسه بدون حضور خبرنگاران برگزار شد و در پایان این جلسه بیست دقیقه‌ای نیز موسوی از خبرنگاران خواست تا بخش پایانی سخنان زهرا مصطفوی را منتشر نکنند.
زهرا مصطفوی جمعیت زنان جمهوری اسلامی را همچون دیگر گروه‌ها و جریانات معتقد به اصول انقلاب و آرمان‌های امام و شهدا، به خطوط قرمز نظام درباره گروهک‌های مسأله‌دار و مطرود حضرت امام(ره) دارای اعتقاد راسخ دانسته و گفته است که در مورد تصمیم خود در حمایت از میرحسین موسوی در انتخابات دهم ریاست جمهوری تجدید نظر خواهد کرد.
فعلا معلوم نیست میرحسین خان در آن جلسه چطور یک بام و دو هوای خود را توجیه کرده است ولی مسلم است که یا واقعا بر خلاف خواست امام به نفوذ عناصر دگر اندیش نشانه دار کمک کند که چنین شخصی لیاقت ریاست یک اداره را هم ندارد چه رسد به ریاست جمهور و یا اینکه برای جمع کردن رأی این سخنان را به زبان رانده که این هم کاری سخیف و به دور از شأن یک مقام کشوری است.

شب گذشته بنا به قرعه کشی صورت گرفته میرحسین موسوی به شبکه یک آمد تا اولین سخنرانی خود در رسانه ملی را انجام داده باشد، موسوی در اولین بخش از سخنانش انزوای 20 ساله را به گردن دیگران انداخت و در توجیه آن ادعا کرد که تصویرش مورد تحریم قرار گرفته: «خوشحالم که امروز خدمت شما هستم و در مهمترین رسانه به سخنرانی می پردازم، در این چند سال متأسفانه محرومیت تصویر داشتم! لذا یکی از آرزوهایم این است که مردم از طریق رسانه ملی به تبادل نظر بپردازند.» میرحسین نگفت که چرا رسانهای مکتوب این وری و اون وری و رنگارنگ در این 20 سال هیچ کلمه ای از او برای درج پیدا نمی کردند. این هم یک جور مظلوم نماییه دیگه.
وی باز هم با قصد مظلوم نمایی و البته در توجیه استقبال کم شور و حال مردم از وی در شهرهای مختلف اظهار داشت: «من از هیچ امکاناتی برخوردار نبودم نه پول نفت داشتم که مردم را همراه خود کنم و نه رسانه ای که از آن استفاده کنم.» در واقع ایشان معتقدند می شود با پول نفت مردم را خرید. قبلا هم اطرافیان موسوی با توهین به مردم دارالعباده یزد مدعی شده بودند سیل جمعیت استقبال کننده از رئیس جمهور در این شهر به خاطر یک پرس غذا به خروش درامده اند! که ظاهرا موسوی به همین موضوع اشاره دارد.
موسوی اما ترجیح داد در این برنامه تلویزیونی به جای استناد به گزارش‌های کارشناسی و تأیید شده، به مشاهدات میدانی معدود خود اشاره کند و بدون ارائه هیچ برنامه ای صرفا به سیاه‌نمایی از اوضاع کشور و اقتصاد بپردازد. وی در این زمینه گفت: «در شمال که بودم مردم گلایه داشتند و می گفتند در حالی که برنج ما در انبارها مانده دولت برنج پاکستانی و هندی وارد می کند یا در حالی که پرتغالهای باغات ما در انبارها در حال خراب شدن است دولت پرتغال مصری می آورد یا در مورد چای همینطور و در کل از این گلایه داشتند که سطح باغهایشان کاهش یافته است.»
نطق موسوی مانند سایر سخنرانی‌ها و برنامه‌های وی متکی به 2 نکته کلیدی بود، وی ابتدا بحث صداقت را پیش کشید و به گونه ای صحبت کرد تا اینگونه القا کند که با مردم همذات پنداری کرده است و از طرفی نیز شرایط کشور را آنقدر بحرانی توصیف کرد تا بتواند خود را به عنوان منجی کشور معرفی کند.
کاندیدای بخشی از جریان اصلاحات در برنامه جمعه شب، علاوه بر اینکه به روال 3 ماه گذشته باز هم هیچ برنامه مشخصی ارائه نکرد، به تناقض گویی نیز روی آورد. وی ابتدا از روند واردات و صدمه به کشاورزان گله کرد و خواست که واردات نباشد تا محصولات کشاورزان به فروش برسد و از طرفی ترجیح داد هیچ اشاره‌ای به خرید نقدی و تضمینی بی سابقه محصولات کشاورزان در این دولت و مواردی مانند خرید سیب‌زمینی که دستمایه تخریب وی و دوستانش نیز شده، نکند.
این در حالی است که مردم انتظار داشتند وی در سخنان جمعه شب برنامه های خود را بیان کند و بحث های انتقادی و تخریبی را به مناظره با احمدی‌نژاد موکول کند.
موسوی در بخش دیگری از اظهاراتش، علت دشمنی کورکورانه با دولت نهم را لو داد، با این بیان که توجهی که دولت های قبلی به عنوان مشاور به وی داشتند در این دولت از دست داده است. در واقع وی تصور می کرده که تا آخر عمر یا نخست وزیره یا مشاور رئیس جمهور. وی ضمن افتخار به مشاورت در دولت هاشمی و خاتمی گفت که در اوایل ریاست جمهوری احمدی‌نژاد نیز نظرات خود را منتقل می‌کرده است. در واقع وی اینگونه القا کرد که در دولت‌های گذشته به نظراتش توجه می‌شد ولی در دولت نهم این توجه محقق نشد.
اما اگر موسوی به مشاورت در دولت‌های هاشمی و خاتمی افتخار می کند چرا در مورد انتقادات وارد بر آن 16 سال استراتژی سکوت را ادامه می‌دهد و حاضر به هیچ‌گونه پاسخ‌گویی نیست؟ چرا در زمان ریاست جمهوری هاشمی هرگز به آشوب‌های اسلامشهر و مشهد و... توجهی نکرد؟ اعتراض‌هایی که به تورم 50 درصدی صورت گرفته بود ولی دولت سازندگی با استفاده از قوه قهریه به آنها پاسخ داد. این در حالی است که امروز موسوی بی توجهی به تورم 25 درصدی را خطرناک می داند.
احساس خطر در 4 سال اخیر و ورود به عرصه کاندیداتوری مورد دیگری بود که موسوی به آن اشاره کرد، وی در این زمینه گفت که در چهار سال گذشته وضعیت به گونه ای شد که احساس خطر کردم(لابد برای مفسدین اقتصادی و اعوان و انصارشان) و بر خود تکلیف دانستم که به عرصه انتخابات وارد شوم.
این سخنان در حالی ابراز می شود که وی توضیحی در مورد خطراتی که در دولتهای گذشته به وجود آمد نمی دهد، وی توضیح نمی دهد که آیا تورم 50 درصدی خطرناک‌تر بود یا تورم 25 درصدی، آیا آن زمان که امریکا و اسراییل بر طبل حمله به ایران می کوبیدند خطرناک تر بود یا امروز که امریکا برای حل بحران های منطقه ای از ایران دعوت می کند، آیا زمانی که به مقدسات توهین شد و عناصر دگر اندیش به نقاط حساس نظام نفوذ کردند، خطرناک تر بود یا امروز که بحث ظهور و مهدویت به گفتمان تبدیل می شود؟ البته هم پیاله شدن وی با همان عناصر دگر اندیش سازمان مجاهدین و نهضت آزادی و مشارکتی کاملا روشن ساخته است که موسوی چرا و برای چه کسانی احساس خطر می کند.
موسوس در بخشی از سخنان خود گفت: «ما از لبنانی ها و فلسطینیان زمانی می توانیم حمایت کنیم که اینجا خودمان قوی باشیم.»
با توجه به گفته های بالا و همچنین با توجه به تأکید وی به اندیشه های امام خمینی خوب است آقای موسوی به این سؤالات پاسخ دهد که آیا امام خمینی(ره) نفرمودند که جمهوری اسلامی از مظلومان و مستضعفان عالم حمایت می کند؟ عدم آگاهی کاندیدای ریاست جمهوری از مسایل بین المللی و عدم اطلاع از اینکه بخشی از مرزهای امنیتی ایران در مرزهای فلسطین و لبنان و... ترسیم شده است عجیب به نظر می رسد. آیا گفته های ایشان و دم خور شدن با نهضت آزادی و سازمان مجاهدین تبعیت از فرمایشات امام خمینی(ره) است؟
موسوی به خوبی نشان داد که گوشه‌گیری 20 ساله وی باعث شده که آگاهی کافی از مسایل داخلی و خارجی نداشته باشد و حتی حالا که دوباره از حاشیه سیاست به متن آن آمده است هم این نهضت ادامه دارد.

گفت: روزنامه اسرائیلی «جروزالم پست» نوشته است بررسی های انجام شده نشان می دهد که احمدی نژاد در انتخابات آینده پیروز می شود و این یک خطر بزرگ است!
گفتم: برخی از نامزدهای ریاست جمهوری آینده نیز می گویند تداوم ریاست جمهوری احمدی نژاد یک خطر بزرگ است و ادعا می کنند که برای نجات کشور از این خطر!! کاندیدا شده اند!
گفت: همین روزنامه صهیونیستی از این که رقبای احمدی نژاد سیاست های خارجی او و مخصوصا سیاست های دولت نهم علیه اسرائیل را مورد حمله قرار داده اند ابراز خوشحالی کرده است.
گفتم: در عوض سیدحسن نصرالله و اسماعیل هنیه از مواضع انقلابی دولت نهم علیه اسرائیل عمیقاً تقدیر و تشکر کرده اند و مردم فلسطین و لبنان و همه ملت های مسلمان به مواضع ایران افتخار می کنند.
گفت: چشم بعضی از نامزدهای گروه های سیاسی روشن!! یعنی از اشتراک مواضع خود با صهیونیست های وحشی خبر ندارند؟! و نمی دانند مواضع دولت نهم چه آتشی به جان دشمنان اسلام و انقلاب و زورگویان وحشی و غارتگر انداخته است؟!
گفتم: چه عرض کنم؟! از شخصی پرسیدند متوجه شدی که زلزله اومد؟ جواب داد؛ نه! من روم اونور بود!
منبع: گفت و شنود

اقای تاج زاده عضو شورای مرکزی مشارکت، در یک جلسه انتخاباتی در سال 87 حرفهایی زده که برای امثال من و شما باید جالب باشه. چرا که مثلا وقتی ایشون از یک اثار منفی یک دست شدن حکومت در دولت نهم صحبت می کنه به نظرم میشه گفت دولت نهم در عمل به وظیفه قلع و قمع دگراندیشان و ساختارشکنان وابسته و نفوذی موفق عمل کرده.
لطفا داوری های این مشارکتی تندرو را با سخنان رهبری درباره دولت نهم مقایسه کنید و بعد قضاوت درست را انتخاب کنید:
تاج زاده میگوید «با اینکه در دوره جدید شعار مبارزه با مفاسد اقتصادی گوش فلک را کر کرده... در عرصه اقتصادی، آمارهای جهانی نشان می‌دهد که در این سه سال، روز به روز به مفاسد اقتصادی افزوده می‌شود و فساد اقتصادی گسترش پیدا کرده» اما رهبری تابستان 86 در دیدار دولتی ها فرمودند: «خوشبختانه رویکرد دولت و آقاى رئیس‏جمهور طورى بوده که کسانى که تمایل به فساد دارند، مرعوبند.» رهبری مهرماه 85 در دیدار دانشجویان گفتند: «این که گفته شود در مبارزه‏ى با فساد یا اجراى اصل چهل‏وچهار هیچ کارى انجام نگرفته، نه؛ این طورى نیست. کارهاى زیادى انجام گرفته و دارد انجام میگیرد... واقعاً کار دارد انجام میگیرد و پیشرفتهاى خوبى هم داشته‏اند.» ایشان در آبان همان سال در دیدار مردم گرمسار آمارهای پیشرفت کشور در زمینه های مختلف از جمله مبارزه با فساد را مورد تأیید کارشناسان منصف و مراکز بین المللی دانستند.
در عین حال، مشارکتی های باز هم تکرار می کنند که آمارهای اعلام شده دولت از پیشرفتهای کشور چیزی جز دروغ نیست. از جمله اینکه: «در روشن‌ترین مسائل این دولت آمارهای دروغ می‌دهد. آقای احمدی‌نژاد ادعا می‌‌کد در این سه سال بیش از دو برابر هشت سال آقای خاتمی در تولید برق پیشرفت داشته است در عین حال روزی چند ساعت بی‌برقی را شاهدیم. متاسفانه دروغ گفتن مقامات به رفتاری ثابت تبدیل شده است.»     ادامه مطلب...