موسوی و کروبی به جای شعار برنامه ارائه کنند

عضو شورای مرکزی حزب مشارکت می گوید هیچ کدام  از نامزدهای اصلاح طلب برنامه اقتصادی ارائه نکرده اند.
محسن صفایی فراهانی نماینده مجلس ششم در گفت وگو با سایت «فرارو» تصریح کرد: نه موسوی و نه کروبی هیچ کدام برنامه اقتصادی ارائه نکرده اند. مهندس موسوی فقط محورهای اقتصادی خود را مطرح کرده و نمی توان این محورها را برنامه دانست.
وی افزود: «طرح سهام نفت کروبی هم فقط یک شعار است و به هیچ عنوان قابل برنامه ریزی نخواهد بود و این طرح فقط شعاری است که در جامعه مطرح شده است، مانند این است که ما بگوییم به همه مردم ایران یک خانه لوکس خواهیم داد و ماهی سه میلیون حقوق هم برایشان درنظر گرفتیم و هرسال هم تمام مردم را به کنار دریا بفرستیم تا از زندگی لذت ببرند، به اینها شعار می گویند نه برنامه، برنامه یعنی این که اطلاعات ضمیمه شعار کنید تا معلوم شود که آیا امکان پذیر هست که این شعار عملی شود. طرح سهام نفت به هیچ عنوان عملیاتی نیست کشوری که در خوش بینانه ترین حالت در سال 40 یا 60میلیارد نفت می فروشد امکان انجام این طرح را ندارد، چون کشور دچار کسر بودجه خواهد شد و عملا پولی نمی ماند که بخواهد تقسیم شود.»
این اقتصاددان افزود: «بیانیه  اقتصادی موسوی محورهایی را مطرح می کند که این محورها با برنامه بسیار تفاوت دارد هر وقت برنامه اقتصادی ایشان منتشر شد آن وقت می توان بر روی آن نظر داد که آیا این برنامه ها قابلیت عملیاتی شدن با توجه به شرایط ایران، منطقه و جهان را دارد یا نه. صرف مطرح کردن شعار ملاک برنامه ریزی نیست هر کاندیدایی شعاری را مطرح می کند تا با طبقه عوام بتواند ارتباط برقرار کند.»
سایت فرارو که به اصلاح طلبان نزدیک است، همچنین در گزارشی از نطق تلویزیونی سه رقیب انتخاباتی احمدی نژاد، نوشت:« این سخنان، یک شروع بد برای رقبای رئیس جمهور بود. عده ای معتقدند صحبت های آنان چندان قابل قبول نبود.»
مواضع صرفا تخریبی و سلبی نامزدهای اصلاح طلب و فقدان برنامه ایجابی روشن در مواضع آنها این پرسش را برای ناظران و افکار عمومی ایجاد کرده که آیا آنها قرار است برای رئیس جمهور شدن رقابت کنند یا صرفا برای نمایش تنگ نظری و حسادت احزاب مدعی اصلاح طلبی علیه دولت و رئیس جمهور اصولگرا به میدان آمده اند؟ این در حالی است که ماهها از آغاز تبلیغات غیرقانونی نامزدهای مذکور می گذرد.
انتقاد از بی برنامگی موسوی در حالی است که حزب مشارکت در دوران حاکمیت خود بر دولت و مجلس هم فاقد برنامه اقتصادی روشنی بود و توقع برنامه ایجابی از آنها توقعی نامعقول و بیجاست!