تخریب رئیس جمهور از سوی میرحسین،
باز هم با سخنان غیر کارشناسانه

یک کارشناس و منتقد اقتصادی از متولیان اصلی سازمان مدیریت طی دهه های اخیر خواست به جای جلو انداختن سیاستمداران، خود پاسخگوی عملکرد ناموفق خویش در این سازمان باشند.
محمد کاظم انبارلویی این نکته را لابلای نقد سخنان اخیر نامزد اصلاح طلبان متذکر شد. موسوی گفته بود «روند عقلانیت در دولت نهم از بین رفته و نمونه آن ویران سازی سازمان مدیریت است... امروز ریخت و پاش های کلان در دولت صورت می گیرد و کسی نیست که در مقابل آن بایستد و حساب پس بگیرد چرا که سازمان مدیریت ویران شده است.»
انبارلویی در سرمقاله روزنامه رسالت و در نقد اظهارات غیرکارشناسی میرحسین موسوی نوشت: مطابق اصل 126 قانون اساسی، «رئیس جمهور مسئولیت امور برنامه و بودجه و امور اداری و استخدامی کشور را مستقیماً به عهده دارد.» اگر رئیس جمهور خود مسئول امور برنامه و بودجه است چگونه می تواند خودش ناظر خودش باشد؟! سازمان مدیریت هیچ گاه به حساب و کتاب دولت نظارت نمی کند.
نظارت بر حساب و کتاب دولت در قوه مجریه در امور مالی و محاسباتی به عهده «سازمان حسابرسی» و در قوه مقننه به عهده «دیوان محاسبات» و در قوه قضائیه به عهده «سازمان بازرسی کل کشور» است. لذا حساب و کتاب دولت زیر نظر سه دوربین از سه قوه است. رئیس جمهور خودش نمی تواند ناظر خودش باشد.
وی اضافه کرد: سازمان مدیریت و برنامه ریزی هیچ گاه ویران نشده است. سرجای خودش با همان پرسنل و کارشناسان و متخصصان ولی با نام جدید قرار دارد. نصب رئیس سازمان در دولت های پیشین به عهده رئیس جمهور بوده است. در این دولت هم به عهده رئیس جمهور است. در دولت های پیشین یک سازمان مستقل بوده و با اختیارات مشخص. الان هم همین استقلال را با اختیارات قانونی دارد. منتهی در دولت نهم از حالت سازمانی بیرون آمد و به صورت معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور درآمد. یعنی درست همان وظیفه ای که قانون اساسی در اصل 126 از رئیس جمهور طلب می کند. اگر آقای موسوی دغدغه «نظارت» را هم دارند به عنوان این معاونت واژه «نظارت راهبردی» را هم افزوده اند بنابراین چه جای نگرانی است.  
این منتقد اقتصادی آنگاه با اشاره به اینکه سازمان مدیریت و برنامه ر یزی طی 30 سال گذشته تغییری نکرده و 4 برنامه اقتصادی دست پخت همین سازمان بوده می نویسد: این سازمان طی 3 دهه قرار بوده به تعبیر آقای موسوی تصمیم گیری را عقلانی  کند. اما کسی که خود مغز متفکر و تصمیم گیر این سازمان طی 3 دهه گذشته بوده ]دکتر کردبچه، روزنامه شرق، 11/3/83[ خود اعتراف می کند که نیمی از درآمد نفت را خارج از ساز و کار خزانه داری کل در بودجه ریزی و بودجه بندی همه ساله می دیده است. شما از کدام برنامه ریزی و بودجه نویسی مدرن در سازمان مربوطه یاد می کنید؟ و یا وقتی وزیر نفت دولت اصلاحات خود اعتراف می کند که تبصره 38 قانون بودجه سال 58 را رعایت نمی کرده و این قانون، اساس مناسبات مالی و محاسباتی بین دولت و شرکت ملی نفت بوده، از کدام سازمان مدرن و عقلانیت در برنامه ریزی یاد می کنید؟
وی در پایان تأکید می کند: اقتصاد ما طی 3 دهه گذشته بیمار بوده و نشانه آن کسری بودجه، تورم و گرانی است. بخشی از اطبای اقتصادی ما در این سازمان بوده اند. آنها باید به مردم پاسخ دهند چرا تئوری های آنها جواب نداده است. چرا به نقدهای اقتصادی پاسخ نمی دهند و سیاستمداران را جلو می اندازند و حرف های خود را از زبان آنها می گویند... نباید تلاش های دولت برای شفاف سازی بودجه و برنامه ر یزی را با کلی گویی تخطئه کرد.