متن ذیل بخشهایی از مصاحبه کوچک زاده عضو فراکسیون اصولگرایان مجلس با رجا است:
اگر بدنه مجلس به حال خود گذاشته شود، با توجه به روحیه خدمت‌گزاری که دولت دارد، این بدنه با دولت همراه خواهد بود و مشکلی هم ندارد. بالاخره هر نماینده‌ای، در شهر و حوزه انتخابیه‌اش وقتی سفرهای استانی انجام می‌شود، می‌بیند که دولت واقعاً قصد نوکری و خدمت‌گزاری دارد. ممکن است از 100 مصوبه دولت، 20مصوبه هم اجرایی نشده اما 80 مصوبه اجرایی می‌شود. این نماینده با توجه به قدرت تعقل خویش می‌تواند حال را با گذشته مقایسه کند وبا در نظر گرفتن انصافش، در دل قدردان دولت باشد. بیشتر از این هم چیزی نمی‌خواهد، مثلاً بخواهد که مدیرکل آموزش و پرورش در شهرش فلانی باشد. این حداکثر به اصطلاح دایره تأثیر و خواسته یک نماینده از جنس بدنه مجلس است. اما آقایانی که در سیاست‌گذاری‌های کلان کشور برای خود سهم قائلند، همچون آقایان باهنر و لاریجانی از رئیس‌جمهور خواسته‌هایی دارند، که ایشان برآورده نمی‌کند.
بالاخره آقایان در قدرت و عرصه سیاست کشور، سهم می‌خواهند مثلاً وقتی می‌گویند، فلانی بشود وزیر نفت، باید بشود وزیر نفت! آقای احمدی‌نژاد هم اهل اینگونه معاملات نیست! لااقل در دولت دهم قول داده که به هیچ وجه با توصیه کسی همکارانش را انتخاب نمی‌کند. البته در دوره قبل هم خواستش بر این بود، اما آنگونه که خودشان گفته‌اند، تا حدودی، تحت فشارهای جریانات سیاسی قرار گرفتند.
افراد مؤثر سیاسی در مجلس، به خاطر عدم برآورده شدن حاجات غیرمشروع‌اشان چنین برخورد می‌کنند. غیرمشروع هم از این لحاظ است که رئیس‌جمهور، خود باید وزرایش را انتخاب کند نه اینکه به توصیه من و شما، وزیر انتخاب کند، دولت که شرکت سهامی نیست که مثلاً آقای...2وزیر، آقای ...3وزیر و آقای ... 4 وزیر راتوصیه کنند!
به همین خاطر مؤثرین که در بدنه مجلس هم افراد تابع و وابسته دارند (و این وابستگی دلایل مختلفی دارد، از جمله کمک‌های مادی در انتخابات، حمایت احزاب و گروه‌ها از آنان و...) در موضوعات یا مقاطع خاص، زمانی که دولت باید از مجلس رأی موافق بگیرد، به خاطر برآورده نشدن حاجاتشان، اعمال نفوذ می‌کنند.
ایراد گرفتن به شروع ساعت کار بانک‌ها، شروع کار ادارات و... برخوردهایی بود که مجلس با دولت کرد. اینها دیگر بهانه گیری و چوب لای چرخ دولت گذاشتن است. یا مثلاً طرح سؤالاتی که از وزراء می‌شود. من الآن حضور ذهن ندارم. ولی وقتی نگاه می‌کنی، می‌بینی مطلب به حدی ساده است که با یک تذکر شفاهی هم قابل پیگیری است، اما مسئله را می‌کشانند در حد سؤال مکتوب وگاهی استیضاح! البته این سخنان به معنای تطهیر دستگاه هایی دولتی از مشکلات و نقاط ضعف نیست، ولی واقعیتش این است که از این طرف بی‌حد و حساب عقده گشایی‌های سیاسی انجام گرفت.
اصلاً یکی از دلایلی که دیگر نمی‌شد، عیب‌های واقعی دولت را گوشزد کرد، این عقده‌گشایی‌های افراطی بود که از این طرف صورت می‌گرفت.
ما گفتیم، اگر جایی هم ایراد است، دیگر به زبان نیاوریم چرا که بی‌انصافانه دولت را می‌زدند، آن هم کدام دولت؟، دولتی که در مسائل کلان و اصولی نظام همراه بود، هیچ مشکلی نداشت. در بحث سیاست خارجی، عدالت اجتماعی و این قبیل مسائل که اصول نظام ماست، دولت کاملاً همراه و مواضعش مورد تأیید مردم و رهبری نظام بود. آن وقت با این دولت، این‌قدر نابهنجار رفتار کردند که واقعاً هرکس دیگری بود، می‌گذاشت و می‌رفت. به نظر من آقای احمدی‌نژاد یک طاقت فوق تصوری دارد.
به واسطه این که مؤثرین تصور غلطی داشتند از فضای جامعه و مردم و فکر می‌کردند که آقای احمدی‌نژاد در این دوره رأی نمی‌آورد.
اینها مسائلی نیست که بخواهند انکار کنند. همان گونه که آقای باهنر تا به حال انکار نکردند. خود ایشان به من گفت که در ستاد آقای موسوی رفت‌وآمد داشتم. حالا شما خود بخوانید حدیث مفصل از این مجمل! و در آن سو، مواضعی هم که آقای لاریجانی در این اواخر، بعد از انتخابات اتخاذ کردند، روشن می‌کند که اگر نگوییم به آقای احمدی‌نژاد رأی ندادند، حداقل این را می‌توانیم بگوییم که تمایلی هم نداشتند که او رأی بیاورد.
با این تفاسیر، اگر منویات شخصی و نفسانیات خودشان را کنترل نکنند، به عرصه‌های تقابلی شدیدتری در دولت بعد خواهد انجامید.
فکر می‌کنید این طرح چه بود؟ آمده‌اید در بودجه همین مجلس 8500 میلیارد تومان منابع را کاهش دادید. خیلی خوب. بعد هم گفتید حالا که پول ندارید، از هر جا که خودتان خواستید، کم کنید. دولت هم آمد هم از بودجه بسیج، هم از بودجه دانشگاه‌ها و هم از بودجه مجمع تشخیص مصلحت نظام کم کرد.حالا بعد از 4 ماه آقایان یادشان آمده که بودجه 6 میلیاردی مجمع را چرا کردید فلان قدر! نکته‌ای هم که در این میان وجود دارد، این است که متن طرح مشکل دارد! وقتی گفته می‌شود این کاهش علی‌السویه صورت بگیرد، حاکی از غیرعلمی، غیرکارشناسی و لجاجت‌آمیز بودن طرح است. چرا که موضوعات مختلف در کشورها، حساسیت‌اشان به کمبود اعتبار بودجه فرق می‌کند. این طرح همچنین نشان می‌دهد که مؤثرین مجلس از نوع تصمیم‌گیری دولت در کاهش بودجه‌های سازمان‌ها و وزارتخانه‌های مختلف راضی نشده‌اند. من اسم آن را می‌گذارم کارشکنی نه همکاری و این دقیقاً همان کاری است که رهبر معظم انقلاب گفتند، نکنید!
سه‌شنبه 9 تیر در جلسه علنی، آقای باهنر از تریبون باز مجلس به یکی از نمایندگان توهین کرد. در حالی که خود او اشاره می‌کرد که هنوز یک هفته از بیانات مقام معظم رهبری نگذشته است. خیلی عجیب است! شما خودت می‌گویی یک هفته نگذشته، رعایت کنید،اما ایشان با کلمه‌ای که به کار برد، همه نمایندگان را متهم کرد به اینکه کار زشت می‌کنند، الا خودش! آن هم از تریبون باز.
گیرم یک نماینده‌ای از تریبون بسته، که مردم هم نمی‌شنوند، حرفی زده باشد که حرف ناجوری هم نبود، شما چرا باید از تریبون باز اسم بیاوری و بگویی، آقای رسایی شما به اندازه کافی عربده یا نعره کشیده‌ای؟! اینها نشان‌دهنده این است که ما علی‌رغم ادعاهایمان در عمل خیلی پایبند نیستیم. همه هم همین گونه رفتار می‌کنیم! منبع